"เจนจิรา ศรีสอาด" กับเส้นทาง กว่าจะเป็นเงือกสาวสุดแกร่ง ทีมชาติไทย

จอย-เจนจิรา ศรีสอาด นักกีฬาสาวสุดแกร่ง นักว่ายน้ำทีมชาติไทยรุ่นใหม่ ที่หลงรักในกีฬาคลายร้อนชนิดนี้มาตั้งแต่เด็ก จากความพยายามที่ไม่ได้แข่งกับใคร แต่แข่งกับตัวเอง ทำให้สาวคนนี้พาตัวเองไปสู่ความสำเร็จในระดับประเทศ และจะยังเป็นจุดหมายเดินหน้าอีกหลายก้าวเพื่ออนาคตในสิ่งที่รักทั้งการงาน รวมถึงการเรียนรู้ต่อในระดับมหาวิทยาลัย

จอย-เจนจิรา ศรีสอาด นักว่ายน้ำสาวทีมชาติไทย

ประวัติการเรียนของสาวจอย

จากเด็กสาวสายวิทย์-คณิต กับการเป็นนักกีฬาว่ายน้ำเยาวชนทีมชาติไทย จอยผันตัวเองมาเลือกเรียนคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ด้วยทุนของโควตานักกีฬา ได้ทั้งความสนุก ประสบการณ์ สิ่งที่ชอบในสายพีอาร์ และปัจจุบัน จอยยังเรียนต่อโทในคณะรัฐประศาสนศาสตร์ ม.เกษมบัณฑิต พร้อมกับเก็บตัวฝึกฝนในสายนักกีฬาว่ายน้ำมืออาชีพต่อไป

จุดเริ่มต้นเป็นนักกีฬาว่ายน้ำ

“เริ่มว่ายน้ำจริงจังตอน 9 ขวบ เพราะพ่ออยากให้ลูกได้ออกกำลังกาย พอไปเรียนครั้งแรกครูส่งไปแข่งได้เหรียญเงินมา แล้วเราก็เหมือนชอบลงน้ำ พอได้เหรียญตั้งแต่เด็กก็มีแรงจูงใจที่จะว่ายต่อ เลยฝึกฝนจนติดเยาวชนทีมชาติตอนอายุ 12 ขวบค่ะ เป็นทีมชาติครั้งแรกแต่ไม่ได้เหรียญ เหมือนได้ที่ 4 แพ้ไปแค่ 0.3 วินาที พอปีต่อไปเราก็เลยฮึดขึ้นมาว่าต้องได้เหรียญมาให้ได้ สุดท้ายก็ได้เหรียญทองกลับมา แล้วก็แข่งต่อไปจนอายุ 17 ปีก็ได้ติดซีเกมส์เป็นครั้งแรก”

การฝึกฝนที่เข้มข้น

“ตั้งแต่เด็กค่ะ ซ้อมตั้งแต่เช้า ตื่นมาตี 5 ครึ่ง เพราะต้องไปเรียนให้ทัน 8 โมง แล้วพ่อเคี่ยวมาก ว่าต้องนอนกี่โมง ตื่นกี่โมง คือพ่อเป็นตำรวจด้วย ก็เลยอยากให้ฝึกวินัยและตรงต่อเวลา ตอนนั้นก็เหนื่อย แอบมีหลับในห้องเรียนบ้าง (หัวเราะ) มีช่วงหนึ่งที่เรารู้สึกว่า ไม่รู้จะว่ายไปทำไม เราน่าจะได้ไปเอเชียนเกมส์ตั้งแต่ปีนั้น แต่เราสอบไม่ผ่าน ไม่ได้ติดกับเพื่อน ก็รู้สึกเฟล คิดว่าจะเอายังไงต่อ เลยหยุดไปสักพัก แล้วก็มาคิดว่าเราต้องสู้ต่อไปนะ ก็เลยดึงตัวเองกลับมาได้ ฝึกซ้อมหนักขึ้น การว่ายน้ำมันใช้เวลาเป็นตัวกำหนด เราไม่ต้องไปแข่งกับคนอื่น เราต้องแข่งกับตัวเราเองนี่แหละ แล้วยิ่งมีเพื่อนมาช่วยเชียร์ เวลาเราเหนื่อยท้อหรือเวลาเราแข่ง ยิ่งทำให้เรามีกำลังใจมากขึ้น”

สิ่งดีๆ จากการเป็นนักกีฬาว่ายน้ำ

“การว่ายน้ำมันเป็นกีฬาที่ไม่เจ็บตัว แบบกีฬาอื่นอาจจะมีปะทะ แต่ว่ายน้ำมันแค่ปะทะกับน้ำ ซึ่งเป็นข้อดีของการว่ายน้ำ พอได้ฝึกจริงจังก็ทำให้เราได้ฝึกวินัย ได้เพื่อนที่ดี ได้สังคมที่ดี ได้เจอนักกีฬาระดับโลก เหมือนเป็นแรงผลักดันให้เราอยากพัฒนาตัวเองต่อไป ได้ฝึกภาษาอังกฤษด้วย (หัวเราะ) แล้วก็ทำให้ได้ที่เรียน เพราะตั้งแต่มัธยมจนถึงปริญญาโท เราก็ได้ทุนมาตลอด ตอนนี้เป้าหมายสูงสุดของเรา ก็คือได้ไปโอลิมปิก ปัจจุบันก็ซ้อมเพื่อที่จะได้ไปในจุดๆ นั้น หนูมองว่า เรายังสามารถพัฒนาต่อไปได้ แม้จะเหนื่อยมาก แต่เราก็มีความสุขที่ได้ซ้อมอยู่ โฟกัสอยู่กับการซ้อม แต่ก็มีรับสอนว่ายน้ำให้เด็กๆ ด้วย แต่ถ้าถึงวันหนึ่งที่ เริ่มรู้สึกว่าไม่สามารถพัฒนาตัวเองต่อไปได้ ก็อาจจะผันตัวเองไปเป็นอาจารย์สอนว่ายน้ำเต็มตัวค่ะ”

ฝากถึงน้องๆ ที่มีความฝัน

“กีฬาว่ายน้ำเป็นกีฬาที่เราได้ออกทุกส่วนในร่างกาย แล้วไม่ร้อนด้วย จริงๆ ทุกคนก็น่าจะว่ายน้ำได้อยู่แล้ว ถ้ามันมีพรสวรรค์ก็คือดีเลย แต่เราก็ต้องมีพรแสวงด้วย เราต้องมีมุ่งหมาย ว่าจะไปให้ถึงจุดหมายนั้นให้ได้ เราต้องตั้งใจซ้อม แล้วก็อดทน ทุ่มเทกับมัน ก็คิดว่าไม่น่ายากที่จะไปถึงเป้าหมายของเราได้”