สาวสวยผู้พกความมั่นใจมาเต็มเปี่ยม เจ้าของตำแหน่ง MISS GOSSIP GIRLS 2016 น้ำ-กัญญามาศ อินสระเทพ กับมุมมองความคิดไลฟ์สไตล์ชิคๆ ในแบบวัยรุ่นยุคใหม่ และอนาคตอันสดใสในวงการบันเทิงของเธอ
น้ำ MISS GOSSIP GIRLS 2016 แฟชั่นปก campus star no.37
FIRST OF NAM
ชื่อ : น้ำ-กัญญามาศ อินสระเทพ
การศึกษา : ปี 1 คณะพลศึกษา สาขาสาธารณสุขศาสตร์
วันเกิด : 13 มิถุนายน 2540
ส่วนสูง : 168 ซม.
น้ำหนัก : 46 กก.
นิยามสามคำบอกความเป็นชาวมอ : แดด ร้อน มาก
คติประจำใจในเวลาเรียน : ความสำเร็จไม่ได้อยู่ที่ความพ่ายแพ้ แต่เป็นการล้มแล้วสามารถลุกขึ้นได้ต่างหาก
ไอดอลคนโปรดในมอ : โฟกัส
ฉายาประจำแก๊งในมอ : อิผี, ยเหลิน, เหยิน
แหล่งช้อปปิ้งใกล้มอ : พลาซ่า, ตลาดนัดวันพุธ
สิ่งที่อยากให้ปรับปรุงในมอของเรา : สร้างถนนเดินแบบมีหลังคา
เป้าหมายในอนาคต : ได้ทำงานตรงตามเป้าหมาย และสามารถดูแลครอบครัวได้
ผลงาน : MISS GOSSIP GIRLS 2016
Instagram : yalern
อัพเดทผลงานวงการบันเทิงก้าวต่อไป
ติดตามการประกวดนี้มานานแล้วค่ะ แต่ยังไม่มีโอกาสได้สมัคร ปีนี้เลยคิดว่าอยากจะลองดู ก็คาดหวังห้าสิบๆ นะ เพราะคิดว่าเราก็มีศักยภาพในด้านหนึ่งเหมือนกัน แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่พอได้แล้วก็ดีใจมาก คิดว่าสิ่งที่ทำให้หนูได้คงเป็นตอนตอบคำถามที่ดูมั่นใจ แล้วก็เสน่ห์ของตัวเองคิดว่าเป็นหน้าผาก เพราะว่าเป็นคนหน้าผากกว้างค่ะ 55 อาจจะทำให้ดูมีคาแรกเตอร์ขึ้นมานิดหนึ่ง อนาคตในวงการ ตอนนี้ก็เริ่มเรียนแอกติ้งไปก่อน ซึ่งหนูไม่เคยเรียนมาก่อน พอมาเรียนก็รู้สึกชอบการแสดงมาก ถ้ามีโอกาสก็อยากเป็นนักแสดงค่ะ
การเรียนในมหาวิทยาลัยที่รัก
ตอนนี้หนูเรียนปี 1 คณะพลศึกษา สาขาสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ค่ะ ตอนที่เลือกเข้ามหา’ลัย หนูก็ยังไม่รู้ว่าอยากเรียนอะไรนะ แต่พอดีคุณป้าทำงานด้านสาธารณสุขอยู่ค่ะ เขาก็แนะนำว่าสาธารณสุขแบ่งย่อยได้หลายด้าน ดูน่าสนใจดี แล้วพอดีบ้านหนูอยู่สระบุรี ก็อยากจะเรียนมอใกล้บ้าน เลยเลือกเรียนมศว เพราะจะได้เรียนที่องครักษ์
เริ่มต้นปี 1 ไม่คิดว่าจะเรียนหนัก
เข้ามาก็เรียนปี 1 ก็หนักอยู่ จริงๆ ไม่คิดว่าจะหนัก เพราะแค่พื้นฐาน แต่ก็แอบมีเรียนพวกแคลคูลัส พวกคำนวณด้วย ซึ่งหนูไม่ถนัดเลย ที่ถนัดจะเป็นพวกความจำมากกว่า อย่างวิชาอนาโตมี เกี่ยวกับร่างกายของเรา หนูก็ค่อนข้างชอบ คือจะเป็นวิชาคล้ายอาจารย์ใหญ่ของแพทย์ แต่จะเรียนเบากว่าแพทย์ ก็ต้องใช้การจำแบบละเอียด เรียนแล้วก็สนุกดีค่ะ
ไลฟ์สไตล์ของสาวสวยด้วยความเร็วแรงของอินเตอร์เน็ตที่ติดใจ
เวลาว่างจริงๆ หนูชอบท่องเน็ตค่ะ การเล่นอินเตอร์เน็ตก็เป็นกิจวัตรประจำวันของหนูไปแล้ว ความแรงของอินเตอร์เน็ตก็เลยสำคัญมาก ตอนนี้ที่บ้านหนูก็ใช้อินเตอร์เน็ตของ 3BB อยู่ ตื่นเช้ามาก็จะเปิดเฟซบุ๊กหรือ IG ในโทรศัพท์ก่อนเลย ชอบเช็คสเตตัสอัพเดทต่างๆ แล้วถ้าเกิดเป็นวันหยุดอยู่บ้านจริงๆ หนูจะชอบเข้าไปเสิร์จหาพี่กูเกิลในคอม บางทีก็ค้นหาข้อมูลการเรียนเพื่อทำงานส่งอาจารย์บ้าง หรือไม่ก็อาจจะคลายเครียดด้วยการหาซีรีส์ดีๆ ดูไปเรื่อยๆ ซึ่งก็ดูไหลลื่นมาก จนแบบเผลอติดยาวดูหลายชั่วโมงเลยทีเดียว
ความสนใจในความมันส์ฮิปๆ ของชาวเกมเมอร์
ส่วนตัวหนูไม่ใช่คนติดเกม เอาจริงๆ ไม่ค่อยเล่นเกมหรอก จะมีเล่นบ้างก็เล่นเป็นงานอดิเรก ขำๆ เวลาว่าง อย่างเกมในคอมพิวเตอร์ ที่ส่วนใหญ่เขาชอบเล่นเกมยิงปืน ต่อสู้กัน แต่ว่าหนูไม่ชอบเล่น จะชอบเล่นแนวน่ารักๆ แบบเกมแต่งตัวเหมือนเด็กเล่นไปเลย ส่วนเกมในโทรศัพท์ติดบ้าง จะเล่นแบบช่วงพักจากเรียนก็เล่นคั่นเวลา แบบเกมในไลน์อย่างพวกเกมเศรษฐีที่ก็เคยติดอยู่ช่วงหนึ่งเหมือนกัน ส่วนเกมที่ไม่ถนัดเลยแล้วจะไม่เล่นจะเป็นเกมพวกต้องใช้ทักษะ คิดเลขอะไรนี้ เพราะอย่างที่บอกว่าหนูไม่ถนัดวิชาคำนวณ
วิชาที่เกี่ยวกับการสร้างเกมที่หลากหลายในมอ
ยังไม่เคยได้เรียนเลยค่ะ หนูเคยได้เรียนแต่ตอนม.ปลาย เป็นพวกทำอะนิเมชั่นภาพเคลื่อนไหว ก็รู้สึกว่ายากมาก มันเหมือนต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์เป็นพิเศษ รู้สึกเลยว่าเป็นวิชาที่ต้องใช้การเรียนรู้ในขั้นแอดวานซ์มากๆ แต่ถ้าได้มีโอกาสลงเรียนจริงๆ หนูอยากเรียนเขียนโค้ด ทำโค้ดเกมมากกว่า คิดว่าไม่ยากเกินไป แค่ต้องใช้ความละเอียดหน่อยก็แค่นั้น
เกมแนวใหม่ในความคิดสไตล์สาวยุคใหม่
ถ้าอยากให้พัฒนาระบบเกมแบบไหน หนูคิดว่าอยากให้ในเกมเป็นระบบที่ได้เงินจริงๆ คือชนะแล้วก็ได้เงินจริงๆ เลย ซึ่งก็คงจะยากอยู่เนอะ จะมีคนทำมาให้เล่นมั้ยอะ 55 รู้สึกว่าการเล่นเกมจะได้ไม่เสียเวลาเปล่าประโยชน์ พอเล่นแล้วสามารถนำเงินนั้นออกมาใช้ได้จริง แต่ถ้าเล่นแพ้ก็ไม่เสียอะไรอยู่แล้ว
ธุรกิจเกี่ยวกับเกมที่กำลังบูมในช่วงนี้
หนูว่ากิจการเกี่ยวกับเกมมันก็กำลังไปได้ด้วยดีนะตอนนี้ อย่างที่บ้านที่สระบุรีของหนู พี่ชายกับน้องชายก็เปิดร้านเกมอยู่ค่ะ เป็นร้านเล็กๆ ชื่อว่า “ซิทคอม” ตอนนี้เปิดมาได้สามปีแล้ว คือพี่ชายหนูเขาจบบริหาร แต่ชอบเล่นเกม แล้วน้องชายก็ชอบเล่นเหมือนกัน ก็เลยมาลงขันเปิดร้านเกมด้วยกัน ตอนแรกก็เปิดแค่มีคอมไม่เยอะ แต่ว่าพอมีเด็กเข้ามาเรื่อยๆ ก็เลยทยอยเอามาลงเพิ่ม กิจการก็ถือว่าดีเลยตอนนี้ หนูก็ได้เข้าไปช่วยบ้าง เวลากลับบ้านไป ก็ไปช่วยพี่คุมลูกค้า ดูลูกค้า คอยเก็บเงินบ้าง เพราะว่าพี่ชายบางทีก็ต้องเข้ามากรุงเทพมาซื้อของ แล้วเห็นว่าพี่ก็มีแพลนจะขายขนมเพิ่มด้วยในบริเวณใกล้ๆ กันเลย เพราะว่าร้านขนมไกลกับร้านเกม เวลาจะกินอะไร ลูกค้าก็เดินไกล ถ้าเรามีขาย เด็กๆ เขาก็สามารถจะกินไปเล่นไปได้เลยค่ะ
หลายคนมองว่าร้านเกมเหมือนเป็นแหล่งมั่วสุมของวัยรุ่น ส่วนตัวเรามองเรื่องนี้ยังไงบ้าง
ตอนแรกที่พี่ยังไม่เปิดร้าน หนูก็คิดว่าร้านเกมเป็นแหล่งมั่วสุมเหมือนกัน แต่พอได้มาเปิด มามีส่วนร่วมในร้านเองแล้ว หนูว่าขึ้นอยู่กับเจ้าของสถานที่ที่ให้บริการนั้นมากกว่าว่าจะดีไซน์ให้ร้านตัวเองออกมาในรูปแบบไหน อย่างพี่หนูจะเปิดเป็นร้านที่เปิดโล่ง ไม่มืดๆ ทึมๆ มองข้างนอกก็เหมือนร้านอาหารทั่วไปมากกว่า ซึ่งตรงนี้เราสามารถทำแบบแมตช์กันได้นะ แล้วจุดประสงค์พี่ก็ต้องการให้คนมาเล่นเกมเพื่อคลายเครียดหรือคนที่ที่บ้านไม่มีอินเตอร์เน็ตได้มาใช้คอมที่ร้าน ส่วนคนที่มานั่งเล่นเกมแล้วติดเกมจริงๆ บางทีก็เหมือนเราก็เตือนเขาบ้างค่ะ ว่าอย่าเล่นนานเกินไป เพราะเราไม่ได้สนับสนุนให้คนติดเกมขนาดนั้น แต่มันก็แก้ปัญหายากอยู่นะ การแก้ปัญหาจริงๆ ก็คงต้องอยู่ตัวเด็กเองมากกว่า ว่าถ้าเขาได้เจอผลกระทบกับตัวเขาเอง เขาถึงจะเข้าใจในสิ่งที่เราเตือน เพราะถ้าไปบอกแบบนี้ บางทีเขาก็ไม่ฟังหรอกค่ะ
กับเคสหวานใจติดเกม และวิธีแก้ปัญหา
ไม่เคยเจอคนที่มาจีบที่แบบติดเกมหนักนะ อย่างมากก็แค่เล่นเกม แต่ไม่ได้ติดหนักถึงขนาดเล่นทั้งวันทั้งคืน ถ้าเจอขนาดนั้นก็คงไม่ไหว เพราะหนูรู้สึกว่าพวกที่เขาเป็นคนเล่นเกมหรือเกมเมอร์ทั้งหลายจะชอบมีโลกส่วนตัวสูงกันหมด บางทีก็อยู่โลกส่วนตัวของตัวเองมากเกินไป ไม่สนใจโลกภายนอก ก็น่ากลัวว่าอาจจะถึงขนาดหลงอยู่โลกของเกมจนเลียนแบบพฤติกรรมที่ผิดๆ มาใช้ในชีวิตจริงได้ ซึ่งถ้าหนูเจอพวกติดเกมแบบนี้ หนูก็คงจะต้องให้เขาเลือกอะ ถ้าไม่อย่างนั้นก็คงเลิกกันแน่ อย่างสมมุตินะคะ ว่าถ้าเจอหนุ่มหน้าตาดี แต่ติดเกมหนักนี่ หนูคงไม่คบ เพราะว่าหน้าตาในอนาคตถ้าแก่ไปก็คงไม่ดีแล้วล่ะ เราอยากอยู่คนที่อยู่กับเราในชีวิตจริงมากกว่า คนที่ไม่ใช่หมกมุ่นแต่ในโลกส่วนตัวของตัวเอง แล้วก็ดูแลเราได้
ติดตามได้ในคอลัมน์ campus cover นิตยสาร Campus Star No.37
w.facebook.com/campusstar