การเรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุด ประโยคนี้ยังคงใช้ได้เสมอ และเรื่องราวของ ลุงไพบูลย์วัย 72 ปี ต่อไปนี้ก็เป็นเรื่องราวในทำนองนั้น คุณลุงได้กลับมาเป็นนักศึกษาเรียนปริญญาตรีอีกครั้งในด้านกราฟิก! ซึ่งก่อนหน้านี้ได้เคยออกไปท่องโลกกว้างมาแล้วอย่างมากมาย หนึ่งในเหตุผลที่คุณลุงได้ตอบว่าเพราะอะไรถึงอยากกลับมาเรียน เมื่อผู้สัมภาษณ์ถามว่า Graphic therapy? ลุงตอบ “Something like that.”
Graphic therapy? ลุงตอบ “Something like that.”
เรื่องราวของคุณลุงไพบูลย์ วัย 72 ปี ได้เผยแพร่โดยคุณ วิสิทธิ์ โพ ซึ่งเป็นผู้ที่ทำหน้าที่สัมภาษณ์นักศึกษารอบสุดท้ายของการรับสมัครนักศึกษาเข้าเรียนในหลักสูตร Graphic and Information Design ระดับปริญญาตรี ของมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา เมื่อวันนี้ 4 ก.ค. ที่ผ่านมา โดยคุณลุงเป็นหนึ่งในนักศึกษารอบนั้นด้วย!
คุณลุงไพบูลย์ วัย 72 ปี กำลังจะเป็น นศ.ออกแบบกราฟิกฯ ที่อายุมากที่สุดในประเทศ
เมื่อคุณวิสิทธ์ได้ขานชื่อ นายไพบูลย์ แล้วเห็นเป็นชายผู้สูงอายุก็เกิดอาการตกใจ!! แต่ก็มีแว่บคิดว่าอาจจะเป็นผู้ปกครองพาหลานมาสมัครเรียน แต่ก็แน่ใจว่าเป็นคุณลุงเองแน่นอนเมื่อตอนที่คุณลุงได้ส่งเอกสารทั้งหมดให้กับเขา ซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นบัตรประจำตัวนักบินออกให้โดยขนส่งของ USA หรือ Department of Transportation Federal Aviation Administration หลังจากได้สัมภาษณ์โดยให้คุณลุงเล่าประวัติของตนเองและเหตุผลที่มาสมัครเรียนอีกครั้ง ก็พบว่าน่าสนใจอยู่ไม่น้อย โดยสรุปได้ดังนี้ …
ประวัติฉบับย่อของคุณลุงไพบูลย์
– จบมัธยม ม.ศ. 5 (เทียบเท่า ม. 6 ปัจจุบัน)เมื่อ พ.ศ. 2507 ที่โรงเรียนวัดนวลนรดิศ
– จากนั้นเข้าเรียนที่ธรรมศาสตร์ แล้วลาออกไปทำอะไรต่ออะไรอีกหลายอย่าง
– จากนั้นได้ไปใช้ชีวิตที่อเมริกา และเข้าโรงเรียนการบิน มีโอกาสเข้าร่วมรบในสงครามอ่าวฯ ในหน้าที่เบาะๆ คือขี่เรือบินขับไล่ ต่อมาขี่เรือบินพาณิชย์
– ลุงยังบอกอีกว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญการบินในสถานการณ์หรือสภาพอากาศเลวร้าย อย่างสภาพอากาศที่มีพายุ มีหิมะจัดทำนองนั้น
เหตุผลที่ลุงไพบูลย์ต้องการกลับมาเรียน?
ลุงตอบยาว.. แต่สรุปใจความว่า ลุงนั้นมีความสนใจเรื่องศิลปะเรื่องการออกแบบ อยากรู้ว่าเขาทำกันยังไง ลุงบอกว่าเรียนเพื่อจะได้มีความสุขมีกิจกรรมทำ และผู้สัมภาษณ์ยังได้พูดต่อท้ายว่า
Graphic therapy? ลุงตอบ “Something like that.” 🙂
เรื่องราวของคุณลุงไพบูลย์ เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างดี ๆ ที่ทำให้เห็นได้ว่า อายุไม่ใช่อุปสรรค! การเรียนรู้ทำได้ทุกเมื่อ และอะไรที่ทำแล้วรู้สึกมีความสุข ไม่เดือดร้อนใครคุณก็ลงมือทำได้เลย! ขอเพียงแค่คุณรู้ใจตนเองว่าคุณอยากจะทำไปเพื่ออะไร
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ จากคุณ วิสิทธิ์ โพ
** ภาพและบทความได้รับอนุญาตจากเจ้าของโพสต์แล้ว**
