สาวสวยพีอาร์นักศึกษา ดาวเด่นม.รังสิต หยก-อรนิช ธรรมวงศ์ กับชีวิตการเรียนที่ใกล้ชิดกับอาจารย์หลากสไตล์ เรื่องเล่าของอาจารย์ไอดอลคนโปรด รวมถึงครูแสนโหดที่เธอจำฝังใจ
แฟชั่นปก Campus Star No.28 หยก-อรนิช ธรรมวงศ์
ครูคนแรกของสาวน้อย
คุณครูสอนคณิตศาสตร์ค่ะ แต่ไม่เชิงเป็นครูนะคะ เป็นแค่พี่แถวบ้านที่แม่จ้างมาสอนหลังเลิกเรียน ตอนนั้นป.1 เองค่ะ แต่ว่าไม่เก่งวิชาเลขมากๆ แม่ก็เลยอยากให้เรียนเสริม ซึ่งพี่เขาก็ใจดีนะ ไม่ดุนะ แต่ว่าให้งานเยอะ ให้บวกเลขหลายข้อ ตอนนั้นก็เด็กอะ ไม่ชอบเรียนเลย ตอนเรียนก็แอบเอาเครื่องคิดเลขมากด แล้วไม่ค่อยอยากเรียน บางทีเลยโกหกแม่ว่าพี่เขาไม่ว่าง แล้วไปบอกพี่เขาว่าเราไม่อยู่ ทั้งๆ ที่ก็อยู่บ้าน ซึ่งเป็นอะไรที่ไม่ดีมากๆ
วิชาเรียนสุดโปรดตอนเด็ก
ตอนเด็กชอบวาดการ์ตูนเล่น แล้วจากนั้นก็หัดร่างเป็นโครงสร้างวัตถุแบบภาพเหมือน ก็เรียนวิชาศิลปะมาตั้งแต่เด็กเหมือนกันค่ะ แต่ก็ไม่ได้เรียนต่อเนื่องมากนะ แต่ก็เป็นวิชาที่ชอบเรียน ครูที่สอนเป็นผู้ชาย เขาก็จะเป็นสไตล์การสอนแบบชิลล์ๆ เน้นให้เราใช้ความคิดสร้างสรรค์ ไม่ค่อยมาวุ่นวายอะไรกับเรามาก ปล่อยให้เรากลับไปทำเองมาก่อน แล้วค่อยมาติว่าต้องเพิ่มอะไรจุดไหน เพราะวิชาพวกนี้จะเป็นเรื่องของมือเรามากกว่า ว่าเราจะทำได้แค่ไหน
คุณครูจอมโหดจำฝังใจ
คณิตศาสตร์เหมือนเดิมนี่แหละ 55 หนูว่าถ้าเราไม่ชอบวิชาไหน เราก็จะไม่ชอบครูวิชานั้นไปด้วย แล้วพอดีตอน ป.2 เจอครูประจำชั้นผู้หญิงดุจนจำฝังใจ คือตอนนั้นครูเขาบวกเลขบนกระดานผิด แต่เราไม่ได้ดูกระดานนะ เราก็เขียนคำตอบไปว่า 125 แต่ครูเขียนบนกระดานว่า 126 เขาก็เดินมาฟาดหลังหนูแรงมาก แล้วหนูเป็นเด็กตัวเล็กมากตอนนั้น ก็เจ็บแบบฝังใจเลย เพราะสักพักเขาเดินไปคิดใหม่บนกระดาน แล้วก็รู้ว่าผิด เลยแก้แต่ไม่พูดอะไรเลย หนูก็รู้สึกว่าโดนตีฟรี แล้วครูคนนี้ชอบหยิก ชอบตบนะ แต่หนูไม่กล้าบอกที่บ้าน ดีที่พอขึ้นป.3 เขาก็ไม่ได้สอนหนูแล้ว เขาเกษียณพอดี
การเรียนกับอาจารย์ที่ใช่ในมอ
หนูเลือกเรียนคณะนิเทศศาสตร์ สาขาวิชาประชาสัมพันธ์ เพราะว่าอยากเป็นคนทำงานในองค์กรที่ได้กระจายสื่อที่ดีออกไปค่ะ ก็โอเคเป็นอะไรที่สนุก มีความสุขดี แต่การเรียนในมหา‘ลัย อาจารย์เขาไม่ค่อยคลุกคลีกับเราเหมือนตอนมัธยม คือเราจะต้องรับผิดชอบตัวเองมากขึ้นนะ อย่างวิชาที่ชอบเรียนจะเป็นวิชาการพูด ซึ่งอาจารย์ผู้ชายจะมีสไตล์การสอนแบบให้เน้นปฎิบัติ คือให้ออกมาฝึกพูดหน้าห้องมากกว่า ก็ชอบฟังเพื่อนเล่า 55 เพราะถ้าเล่าเองไม่ค่อยสนุก มันกดดันนะ เพราะมันต้องมีวิธีการพูดตามหลักการที่เขาสอน ซึ่งในห้องก็มีกัน 30 คน อาจารย์ก็จะให้ออกมาพูดทีละคนแล้วแต่โจทย์ว่าจะให้เล่าประสบการณ์ตัวเองหรือเรื่องเล่าค่ะ
ประสบการณ์สอนเด็กในมอ
เคยเป็นครูสอนเองตอนปี 1 ค่ะ เพราะมีเรียนวิชาธรรมาธิปไตย ที่เราต้องทำประโยชน์ให้สังคม ก็จะต้องไปสร้างสื่อให้โรงเรียน ตอนนั้นก็ต้องไปสอนเด็กอนุบาลสองอาทิตย์ ก็สนุกดีนะ สอนกันเป็นกลุ่ม 6 คน แต่เด็กไม่ค่อยเรียนกันเท่าไหร่ จะนอนอย่างเดียว เราก็ต้องเน้นเล่น อ่านนิทานให้ฟังมากกว่า แล้วตลกดีเจอน้องผู้ชายคนหนึ่งชอบวาดรูปในชั้นเรียนตลอด ดูเหมือนจะเป็นเด็กสร้างสรรค์ แต่ว่าชอบวาดรูปทหารแบบไม่ใส่กางเกงหรือทหารกำลังปัสสาวะอยู่ ซึ่งก็ไม่สร้างสรรค์เท่าไหร่หรอก แล้วชอบเอามาอวดให้ดูด้วย 55
อาจารย์สุดหล่อขวัญใจชาวมอ
อาจารย์ชาวญี่ปุ่นที่สอนภาษาญี่ปุ่นค่ะ อาจารย์เขาจะสไตล์คนญี่ปุ่นขาวๆ ตี๋ๆ แล้วก็อายุห่างกับพวกหนู 2-3 ปีเอง แล้วเขาพูดภาษาไทยได้ แต่แกล้งพูดไม่ได้ พอพวกเราเผลอพูดคำไม่สุภาพกันในห้องเรียน เขาก็รู้ แล้วก็มาเฉลยตอนท้ายค่ะ ก็น่ารักดี พวกเราส่วนใหญ่ถ้าเห็นอาจารย์สวยหรือหล่อก็มักจะตื่นเต้นกันทุกคน แต่ก็แค่แซวๆ กันเฉยๆ แต่ถ้าถามเรื่องความรักระหว่างลูกศิษย์กับอาจารย์แบบจริงจัง หนูว่าไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ มันดูไม่เหมาะสม
FIRST OF YOKE
ชื่อ : หยก-อรนิช ธรรมวงศ์
การศึกษา : ปี 2 คณะนิเทศศาสตร์ สาขาวิชาประชาสัมพันธ์ ม.รังสิต
วันเกิด : 10 กรกฎาคม 2537
ส่วนสูง : 160 ซม.
น้ำหนัก : 41 กก.
คติประจำใจในเวลาเรียน : ตั้งใจเรียน รีบจบ
ชื่อแก๊งค์ในมอ : ลัม ยักษ์ จ่อย
แหล่งช้อปปิ้งใกล้มอ : สยาม จตุจักร เซ็นทรัล ลาดพร้าว
สิ่งที่อยากให้ปรับปรุงในมอของเรา : ปลูกต้นไม้เยอะๆ
เป้าหมายในอนาคต : ประกอบธุรกิจส่วนตัว
ผลงาน : ถ่ายโฆษณา, นิตยสาร, หนังสั้น
Instagram : yokeoranich
ติดตามหยกได้ในคอลัมน์ campus cover นิตยสาร campus star no.28 ได้เลยจ้า
