8 เรื่องเล่าผีสุดหลอน ม.เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ได้รับการสถาปนาขึ้นในพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล เมื่อวันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2548 โดยมีสถานที่ตั้งอยู่ 2 แห่ง คือ ศูนย์กลางมหาวิทยาลัย ตำบลรังสิต อำเภอธัญบุรี และวิทยาเขตปทุมธานี ตำบลประชาธิปัตย์ อำเภอธัญบุรี แต่ใครจะไปรู้ว่า ณ ที่แห่งนี้ จะมีเรื่องราวลี้ลับซ่อนอยู่มากมายหลายเรื่องด้วยกัน ถ้าพร้อมจะหลอนกันแล้ว ก็มาอ่านกันได้เลย…

8 เรื่องเล่าผีสุดหลอน

1. ชั้น 5 คณะทาง 3 แพร่ง

ต้องเกริ่นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องราวจากเพื่อนของเรานะ ที่เขาได้มาเล่าให้เราฟังอีกที

เรื่องมีอยู่ว่า คณะที่ตั้งตรงทาง 3 แพร่ง (คณะสื่อสารมวลชน) เป็นเรื่องราวเมื่อสมัยตอนปี 2 ตอนนี้ปี 4 แล้ว ที่จะต้องจัดเตรียมซุ้มรับเละให้กับน้องๆ ปี 1 แล้วแต่ละสาขาก็ต้องส่งตัวแทนไปไหว้ตามจุดภายในคณะ ซึ่ง 1 ในสถานที่ คือ ชั้น 5 ชั้นที่ไม่มีการปรับปรุงในเวลานั้นค่อนข้างออกไปทางร้างเลย ก็ต้องเอาเครื่องเซ่นไปวางไว้ตรงนั้น

เพื่อนเล่าว่า “ผู้ที่นำไหว้ได้บอกว่าถ้าวางเครื่องเซ่นแล้ว ให้เดินกลับหลังแล้วอย่าหันกลับมองอีก” … แต่ด้วยเพื่อนคนนี้เปิดตาที่สาม (เป็นความเชื่อทางไสยศาสตร์นะ) ซึ่งสามารถมองเห็นสิ่งแปลกๆ ได้ บอกว่า เมื่อวางเครื่องเซ่นปุ๊ป !!! ไม่ทันได้หันหลังก็เห็นเป็นมือหลายๆ มือรุมหยิบของที่วางไว้หลายมือมาก จนต้องหันหลังลงมาแล้วมาเล่าให้คนอื่นฟังที่จัดซุ้มอยู่ข้างล่าง … ตอนนั้นเป็นเวลามืดแล้ว ประมาณ 2 ทุ่มได้ คิดเอาละกันว่าหลอนกันแค่ไหน

2. ห้องน้ำหญิงชั้น 5 ตึกศิลปศาสตร์

ว่าด้วยเรื่อง ห้องน้ำหญิงชั้น 5 ตึกศิลปศาสตร์ ตอนนั้นอยู่ปี 1 หลังจากเลิกประชุมชั้น 9 เดินลงมาเข้าห้องน้ำที่ชั้น 5 เวลาน่าจะห้าหกโมงเย็นได้ มองดูแล้วประตูเปิดทุกห้อง ไม่มีใครอยู่เลย นี่ก็ไม่ได้คิดอะไรล้างหน้าส่องกระจกอยู่ดีๆ หางตาเหลือบไปเห็นผู้หญิงผมยาว ใส่ชุดขาว นั่งก้มหน้าอยู่ติดกำแพง ห้องสุดท้าย … แล้วความเงียบก็เข้าครอบงำ ยิ่งเงียบใจยิ่งสั่น นิ่งประมาณ 5 วินาทีได้ ตัดสินใจคว้ากระเป๋าวิ่งลงมาจากชั้น 5 มาอย่างไว !! จากวันนั้นก็ไม่เคยเข้าห้องน้ำที่คณะคนเดียวอีกเลย

3. ชั้น 8 ตึกวิศวกรรมศาสตร์

ช่วงนั้นช่วงสอบไฟนอลพอดี คืนนั้นเวลาประมาณ 4 ทุ่มกว่า ตึกวิทยาศาสตร์ปิดแล้ว เลยจะไปติวกันต่อที่ห้องแล็ปชั้น 8 ของตึกวิศวะ ให้พี่ ป.โท ติวให้ ช่วงที่กำลังขึ้นมานั้น เพื่อนคนหนึ่งพูดเล่นๆ มาว่า “พวกมึง ชั้นนี้ป่ะ ที่เขาว่าดัง” มีเพื่อนพูดแทรกขึ้นมา “ดังห่าไร เงียบขนาดนี้ ฮ่าๆๆๆ” เราก็คิดในใจ ไม่มีไรหรอก ไม่มีคนก็เงียบเป็นธรรมดา

พอถึงห้องแล็ป ติวกันได้สักพัก เราก็เห็นเหมือนผู้หญิงชุดขาว เดินผ่านหน้าห้องไป (เรานั่งหันหน้าออกหาประตู ประตูเป็นประตูที่มีกระจกตรงกลาง สามารถมองเห็นข้างนอกได้) ถามเพื่อนข้างๆ ว่า “มึงเห็นป่ะ” เพื่อนบอกไม่เห็น เราก็ข้องใจเลยถามรุ่นพี่ที่ประจำอยู่ห้องนี้ รุ่นพี่บอกว่า “เห็นบ่อย ปกติแล้วล่ะ”

พอเลิกติว เกือบๆ เที่ยงคืน ก็กลับกัน ลงมาถึงชั้นล่าง เรากับเพื่อนอีกคนออกสุดท้าย ประตูมันต้องใช้สแกนนิ้ว เราออกมาประตูปิดไปแล้ว เดินมาได้ 4 ก้าว ได้ยินเสียงประตูปิดอีกรอบ หันมองหน้าเพื่อนที่ออกมาพร้อมกันพยักหน้าแล้วยิ้ม (เป็นอันรู้กัน) แล้วรีบเดินไปขึ้นรถแยกย้ายกลับหอ

4. หอพักในมหาวิทยาลัย ตึก 2

หอใน ตึก 2 ขึ้นชื่อว่าเป็นหอที่ผีดุที่สุด เพราะมีคนเคยเจอมาแล้วหลายคน (ลองไปถามรุ่นพี่ปีสองดูก็ได้) เรื่องที่เพื่อนเราเคยเจอก็คือ นอนอยู่ดีๆ จู่ๆ ก็มีเสียงดัง “กึก กึก” เพื่อนเราก็เงยหน้าจากเตียงไปดู (ตรงปลายเตียงเป็นโต๊ะเขียนหนังสือ) ปรากฏว่าเห็นผู้หญิงผมยาวนั่งเคาะโต๊ะอยู่

ส่วนอีกเรื่องนั้นเราไม่ได้เป็นคนเจอ แต่เป็นเพื่อนข้างๆ ห้อง โดยปกติเพื่อนของเรากับรูมเมทจะกลับบ้านทุกอาทิตย์ คือกลับวันศุกร์แล้วเข้าหออีกที วันอาทิตย์ ทำให้ห้องไม่มีใครอยู่ พวกที่บ้านไกลก็อยู่กันไป

ตอนกลางวันไม่มีอะไร พอตกกลางคืน ได้ยินเสียงเพลงเปิดดังมากมาจากในห้อง คนข้างๆ ห้องก็ออกมาดูว่าใครเปิดเพลง แถมไฟยังปิดเปิดตลอด แต่ที่รำคาญสุดคือเสียงเพลง ทำให้ข้างห้องนอนไม่หลับ แต่ก็ไม่ได้ด่าอะไรเพราะเห็นว่าเป็นวันหยุด

พอวันอาทิตย์เพื่อนกลับมา (รูมเมทอีก 2 คนยังไม่กลับ) คนข้างห้องก็ออกมาบอกว่า “ห้องเธอทำไมเปิดเพลงทั้งคืนเลย เสียงดังด้วยนอนไม่หลับเลย แถมเปิดปิดไฟเล่นตลอดเวลา” เพื่อนก็งงเลย เพราะเพิ่งกลับมาจากบ้าน ทำให้เพื่อนไม่กล้านอนคนเดียว ต้องขนของมาห้องเราเลย

5. ตึก 2 หอหญิง ชั้น 3

ตึก 2 หอหญิง ชั้น3 ปี 50 เทอม 2 ถูกปิดทั้งชั้น เนื่องจากมีคนเจอ ผีอำทั้งคืน เช่น โดดข้างเตียงไปมา วูบไปมา ลอยนอกหน้าต่าง จนคนทพยอยออกจนหมด ถึงจะมีคนออกไปก็จะมีคนที่ต้องเดินผ่านชั้น 3 แล้วจะเห็น คนลอยทะลุจากฝั่งหนึ่งไปฝั่งหนึ่ง ชั้น 2 จะได้ยินเสียงคนลากเก้าอี้ หรือทำของตกอยู่บ่อยครั้ง

6. ใครอยู่ในห้องนั้น

เราก็เคยเจอเหมือนกัน เพื่อนๆ ร่วมรุ่นก็เจอพร้อมกัน มันเป็นเหตุการณ์ที่นักศึกษาชายกลุ่มหนึ่งกินเหล้าในหอ อาจารย์มาพบหลักฐาน แต่ไม่มีห้องไหนยอมรับ (เราอยู่ชั้น 2) อาจารย์ก็ให้ทุกคนออกมานั่งหน้าห้องตัวเอง เพื่อค้นห้อง

แต่มีห้องหนึ่งที่ไม่ยอมเปิดออกมา ทุกคนก็โดนสั่งให้นั่งรอ อาจารย์ก็เรียก รปภ.มา เพื่อเตรียมงัดห้อง จากนั้นอาจารย์ก็เคาะประตู พร้อมบอกให้ออกมาสองครั้ง พอครั้งที่สามอาจารย์ถามว่า “จะออก ไม่ออก?” มีเสียงตะโกนออกมาว่า “กูไม่ออก” อาจารย์จึงสั่ง รปภ.งัดห้อง หลังจากนั้นทุกคนตะลึง เพราะในห้องไม่มีคนอยู่ แล้วยิ่งไปกว่านั้น เจ้าของห้องกลับมาแล้วถามว่าเกิดอะไรขึ้น และบอกด้วยว่าเค้าอยู่ห้องนี้คนเดียว ขณะที่อาจารย์เรียก เขาออกไปธุระมา ทุกคนก็หลอนไปเลย

7. อาถรรพ์กีฬาคณะวิทย์

งานกีฬา คณะวิทย์ ปี 51 สาขา comsci โดนอาถรรพ์แม่พุ่มพวง ปีนั้น comsci ใช้ concept ราชีนีลูกทุ่ง ในการแข่งแสตนด์เชียร์ แล้วก็ใช้เพลง แม่พุ่มพวง เป็นเพลงหลักในการแสดง แต่ได้มีการแก้ใขเพลงของแม่พุ่ม แล้วก็มีการบนไว้ว่า ได้ที่ 1 จะไปเต้นแก้บนที่วัดทับกระดาน คือวันนั้นในการแสดงมันจะต้องมีคนมาแสดงเป็นแม่พุ่ม ตอนที่ตัวแสดงแทนแม่พุ่มแสดงอยู่ มีคนบอกว่าที่เห็นอ่ะไม่ใช่เค้าคนนั้น แต่เป็นแม่พุ่มมาแสดงเอง พอแสดงเสร็จ คนตีกลองก็เป็นลม พร้อมเด็กที่นั่งแทนที่ตัวแสดงแทนแม่พุ่มบนแสตนด์ (คือ ตัวแสดง จะแสดงบนแสตนด์เชียร์ก่อน แล้วค่อยเดินลงมาที่สนาม)

พอคนตีกลองฟื้น เค้าก็บอกว่า เค้าเห็นแม่พุ่มพวงมาหา พองานกีฬาจบผลว่าได้ที่ 3 หลังจากนั้นก็ไปเต้นแก้บนให้แม่พุ่ม ที่หลังคณะวิทย์ (เพื่อความสบายใจ) ระหว่างที่เต้นๆ อยู่ หลีดกับตัวแสดงแทนแม่พุ่ม ก็เห็นแม่พุ่มมาดู วันนั้นน่ากลัวมาก ร้องไห้กันหลายคนเลย แล้วหลังจากนั้นก็เจอเหตุการณ์แปลกๆ รุ่นพี่เลยให้ไปแก้บ่นที่วัดทับกระดาน หลังจากนั้นก็ไม่เจออะไรอีกเลน (นึกถึงแล้วขนลุก บรึ๋ยยย)

8. อาถรรพ์ ตึกคณะศึกษาศาสตร์

เพื่อนของเรานั้นอยู่ที่ตึกคณะในวันปีใหม่ พอช่วงที่เขากำลังจุดพลุกัน ก็มีเสียงดนตรีไทยคลอมา เพื่อนก็ไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้สนใจ ก็นั่งเล่นต่อไปสักพัก หันไปมองในประตูเหล็กมองเข้าไป ก็เจอผู้หญิงรำไทยตั้งวง สไบออกเขียวๆ เหลืองๆ กำลังมองมาทางนี้ เพื่อนก็เลยรีบเก็บโน้ตบุ๊ก ไม่แน่ใจเลยหันไปมองอีกที ก็เห็นเธอคนนั้นยังอยู่เหมือนเดิมแล้วมองมาที่เพื่อน เท่านั้นแหละรีบวิ่งทั้งๆ ที่โน้ตบุ๊กยังเปิดอยู่ หอบปลั๊กไฟวิ่ง แบบไม่ต้องคิดอะไรอีกเลย

. . . . .

ปล. เรื่องราวเหล่านี้ควรใช้วิจารณาญาณในการอ่านด้วยนะ เพราะเราก็ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเรื่องที่เชื่อได้มากแค่ไหน

ที่มา Facebook : RMUTT City และ ไร้สาระนุกรม