เป็นเรื่องที่เล่าต่อๆ กันมาในหลายเรื่อง หลายวาระ แต่ละปีก็จะมีเหตุการณ์ที่แตกต่างกันออกไปบ้าง เสริมจากเรื่องที่เคยได้ยินมาบ้าง เรื่องที่เพื่อนๆ จะได้อ่านกันต่อไปนี้ ต้องขอบอกก่อนว่า “เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม” เราได้รวบรวมมา จากหลายๆ ที่ จะหลอนขนาดไหน ไปสั่นประสาทกันเลย
เรื่องเล่า ม.พะเยา
เรื่องมีอยู่ว่า ที่มอเราจะมี 1 คืนที่ต้องเก็บของสีแดงทุกชิ้นเก็บไว้ให้มิดชิด เพราะเชื่อกันว่า คืนนั้นจะเป็นคืนที่กองทัพของพระนเรศวรออกมาเดินผ่านบริเวณหอใน รุ่นพี่ก็เล่าๆ สู่กันฟังบ้างว่าเคยเจอ บ้างก็ว่าเห็นเป็นกองทัพ บ้างก็ว่าได้ยินแต่เสียงคนเดินหลายๆ คนพอออกมาดูก็ไม่เจออะไร จริงๆแล้วเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้ เพราะคิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องเล่าหลอกให้เด็กปี 1 กลัว แต่เมทเราบอกว่าไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ เราเลยจำเป็นต้องเก็บเสื้อผ้า เปลี่ยนผ้าปูที่นอน (เพราะเป็นสีแดง) และเก็บกล่องห่อข้าวของเราที่เป็นสีแดงมาจากหลังห้อง
พอตะวันตกดินความน่ากลัวมันก็เริ่มขึ้น
ปกติแล้วที่หอในจะคึกคักมาก โดยเฉพาะหน้ามินิมาร์ทและลานดาว ที่มักจะมีคู่รักมานั่งคุยกัน มีเพื่อนๆ พี่ๆ ที่มานั่งเล่น หรือคนที่ออกมาซื้อข้าวของเครื่องใช้ หรือบางคนแต่งตัวเตรียมออกไปเที่ยวหน้ามอ แต่วันนั้นทุกอย่างดูเงียบตั้งแต่ช่วงใกล้ 2 ทุ่ม ทุกคนกลับเข้าหอกันเร็วมากและทุกห้องต่างพากันปิดประตูหลังห้อง
พอถึง 3 ทุ่มเราเปิดประตูหลังห้องออกมาแล้วพูดกับเมทเราว่า “วันนี้ไม่มีคนอยู่หน้าหอเลย ปิดหลังห้องกันหมดด้วย”
เมทเราก็บอกว่า “ใครจะกล้าออกไปไหนวันนี้ อย่าว่าแต่ปิดหลังห้องเลย แต่ละห้องต่างเก็บผ้ากันเรียบไม่เหลือทิ้งไว้”
(หลังห้องของหอเราจะเป็นอ่างล้างจานและที่ตากผ้า) หลังจากนั้นเราก็ปิดประตูห้อง
เรานอนเล่นมือถืออยู่ซักพัก เราก็เริ่มง่วงและปวดตาจากแสงหน้าจอมือถือด้วยเลยบอกเมทว่าจะนอนแล้ว เราน่าจะหลับช่วง 5 ทุ่ม ซึ่งปกติเราจะเข้านอนเร็วเพราะเป็นคนหลับยากมากกกกกก
แต่วันนั้นพอวางมือถือปุ๊บก็หลับเลย พอตอนเช้าเรามีเรียนตอน 9 โมง แต่เมทเราเรียน 8 โมง เลยเข้าไปอาบน้ำก่อน พอเมทอาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัว แล้วระหว่างนั้น ก็บอกเราว่า “ต่อไปนี้เปิดไฟนอนได้มั้ย แล้วก็ไม่เอาผ้าม่านตรงหลังห้องขึ้นนะ” เราเลยบอกว่าถ้าไม่ปิดไฟเราจะนอนไม่หลับ “มีอะไรรึป่าว?”
หลังจากที่เราถามแบบนั้นออกไปเมทเราก็เล่าให้ฟังว่า..
เมื่อคืนตอนเกือบๆ ตี 2 กำลังเล่นไอแพดอยู่ ก็แชทกับแฟนตามปกติ แต่สายตาเหลือบไปเห็นอะไรขาวๆ ตรงหน้าต่างหลังห้อง ก็เลยวางไอแพดแล้วหันไปดูเต็มๆ เห็นเป็นหน้าคนขาวๆ ตรงบริเวณหน้าต่าง แบบหัวตั้งตรงขอบล่างของหน้าต่าง
เราก็เลยบอกไปว่า “คิดมากไปรึเปล่า เพราะห้องเราอยู่ตรงชั้น 1 อาจจะมีคนปีนมาแกล้งก็ได้”
เมทเราตอบกลับว่า “จะเป็นไปได้ไง ตรงหน้าต่างเป็นอ่างล่างจานนะจะมีใครปีนขึ้นไปตรงอ่างได้ เพราะตรงนั้นมีถ้วยจาน ช้อนส้อม ถ้าเป็นคนก็ต้องมีเสียงสิ” หลังจากที่เห็นว่าเป็นหน้าคนแล้วก็เลยขยี้ตาหลายๆ ครั้ง แล้วก็มองอีกทีก็ยังเห็นอยู่ เป็นหน้าที่นิ่งๆ มองมาที่เมทเรานิ่งๆ เมทเราบอกว่า
“ตะโกนเรียกเราตั้งหลายครั้งเราก็ไม่ตื่น”
ไม่รู้จะทำยังไง หันกลับไปมองก็ยังเจออยู่ แต่คราวนี้ ใบหน้านั้นก็ค่อยๆ ลอยห่างออกไปจากหน้าต่าง พอแน่ใจแล้วว่าใบหน้านั้นหายไปเมทเรารีบลุกไปดึงม่านลงและปิดไฟคลุมโปงนอนทันที
เรื่องเล่าจาก สมาชิกหมายเลข 2431055 เว็บไซต์ pantip.com
