สาวน่ารักกับวีรกรรมหน้าแตกเบาๆ ของ แพร-นันทวรรณ ม.ศิลปากร

เรื่องเล่ามีอยู่ว่า ช่วงปิดเทอมแพรจะชอบหางานทำ เป็นงานพิเศษจะได้มีรายได้เสริม ทีนี้วันนั้นก็เตรียมตัวจะไปสัมภาษณ์งานที่ห้างสรรพสินค้า ช่วงเวลาที่ไปถึงห้างนั้นมันก็พอดีเวลานัดแล้ว ห้างจะเปิดตอน 10 โมงใช่มั้ยคะ เราก็ยืนรอให้ห้างเปิด 10 โมงเป๊ะ แต่ยามก็ไม่เปิดให้สักที คือเปิดช้ากว่าเวลาที่ติดไว้ ซึ่งในใจเราก็คิดว่า มันสายมากแล้ว ก็อยากจะไปให้มันเร็วๆ

พอเขาเปิดห้างก็รีบพุงเข้าไปเลย เดินก้มหน้ากดโทรศัพท์บอกพี่ที่นัดไว้ว่าเรามาถึงแล้วนะ ส่วนขาก็รีบๆ เดินไป ไม่มองทางเดินขึ้นบันไดเลื่อนไป แล้วรู้สึกว่าทำไมมันไม่เลื่อน ยืนสัก 4-5 วินาทีได้ อ้าว ขึ้นผิดฝั่งเฉยเลย เป็นบันไดเลื่อนลง ไม่ใช่บันไดเลื่อนขึ้น ก็ถอยตัวออกมา รีบเดินมาอีกฝั่งที่เป็นทางขึ้นเลย อายตัวเองมากเลยทำไมมึนได้ขนาดนั้น ดีที่ไม่มีใครเห็นเพราะคนยังไม่มาเดินห้างกันเท่าไหร่เวลาห้างเพิ่งเปิด”