ทุกการแข่งขันย่อมมีแพ้ มีชนะ แม้สุดท้ายแล้วจะมีเพียงแค่ผู้ชนะที่ได้รางวัล แต่สิ่งที่ทุกคนได้รับจากการเข้าร่วมแข่งขันนั้นไม่แตกต่างกัน ก็คือประสบการณ์ที่ประเมินค่าไม่ได้ เช่นเดียวกับเธอคนนี้ นางสาวจริยา ตุ้มทอง (ขวัญ) นักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาขาวิชาภาษาจีน คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต เธอเป็นตัวแทนนักศึกษาที่ได้เข้าร่วมกิจกรรมแข่งขันภาษาจีนเพชรยอดมงกุฎ ในระดับอุดมศึกษา ครั้งที่ 16 ซึ่งนี่นับเป็นการแข่งขันภาษาจีนครั้งแรกในชีวิตของเธอ วันนี้เธอจะมาเผยเคล็ดลับการเรียนภาษาของเธอค่ะ
เคล็ดลับ เรียนภาษาอย่างไร ให้ได้ภาษา
โอกาสมาถึงมือแล้วต้อง “คว้า”
ขวัญเล่าถึงบรรยากาศในการแข่งขันว่า “ตอนแรกเป็นคนที่ไม่มั่นใจในตัวเองเท่าไหร่ แต่ว่าอาจารย์ให้โอกาสเรามาแล้วเลยอยากไป อยากลองทดสอบดูว่าระดับภาษาของตัวเองอยู่ในระดับไหน คนมาแข่งเยอะมากค่ะ ก็มีความกดดันมาก ทุกคนดูเก่งหมดเลย แล้วนี่เป็นสนามแรกในการแข่งขันเกี่ยวกับภาษาจีนของเราด้วย ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ ค่ะ”
แม้การแข่งขันครั้งนี้ ขวัญจะมีช่วงเวลาในการเตรียมตัวไม่มาก แต่ด้วยประสบการณ์ และกำลังใจจากคนรอบข้าง ทำให้เธอตัดสินใจท้าทายตนเอง และทำมันอย่างเต็มความสามารถ ขวัญบอกกับตัวเองว่า “ถ้ารอให้พร้อม ก็ไม่มีวันได้เริ่ม”
“จริงๆ ตอนอาจารย์เลือกให้เราและเพื่อนๆ ได้เป็นตัวแทนไปแข่งขันก็ดีใจค่ะ และก็เครียดด้วย แต่ก็ได้ปรึกษากับครอบครัวตลอดว่าทำอย่างไรดี หนูไม่กล้าที่จะไป ถ้าไปแล้วทำไมได้จะเป็นยังไง แต่แม่ก็จะปลอบใจและพูดเสมอว่าถ้าหากหนูคิดจะทำอะไรแล้ว แม่ก็เชื่อว่าหนูจะทำได้ทุกอย่าง มันเป็นประโยคที่ได้ยินเสมอเมื่อต้องการกำลังใจ และก็เป็นประโยคที่ทำให้หนูมีแรงฮึดขึ้นมา โอกาสมาอยู่ตรงหน้าเราแล้ว เมื่อเราตัดสินใจคว้าไว้แล้ว เราต้องเดินหน้า ไม่ว่าจะได้ผลลัพธ์จากการแข่งขันแบบไหนก็ไม่เป็นไร เพราะเราได้โอกาสมาแล้ว ต้องทำให้เต็มที่”
จุดเริ่มต้นของการเรียนรู้ภาษาจีน
ขวัญเป็นเด็กศิลป์-ภาษาที่มีความผูกพันกับภาษาจีนมาอย่างยาวนาน จากทีแรกรู้สึกเฉยๆ ไม่ได้ชอบมากจนคิดว่าจะเลือกเรียน แต่ก็กลายมาเป็นตัวแทนในการแข่งขันทางวิชาการด้านภาษาจีนได้ เมื่อก้าวเข้ามาสู่รั้วมหาวิทยาลัยรังสิต
“ต้องย้อนไปตอนที่เรียนอยู่ม.ปลาย หนูเรียนศิลป์ภาษาจีน แต่ยังไม่ได้รู้สึกชอบอะไรมากมาย จนได้เข้ามาในระดับมหาวิทยาลัย ได้มาเจออาจารย์ที่สาขาภาษาจีนของม.รังสิต แล้วรู้สึกว่าอาจารย์เป็นกันเองมาก มีความเอาใจใส่นักศึกษา ทำให้หนูรู้สึกว่าเขาทำให้เรามีแรงบันดาลใจมากขึ้น ทำให้เราอยากเรียนภาษาจีนมากขึ้นค่ะ ซึ่งจุดเปลี่ยนที่จากคำว่าไม่ชอบ กลายมาเป็นบอกว่าชอบได้เต็มปากเต็มคำ
เพราะเมื่อเราโตขึ้นเราได้เห็นอะไร ๆ มากขึ้น ได้รู้ว่า เรียนแล้วมันเอามาใช้ได้จริงนะ มันใช้ทำงานหาเงินเดือนเยอะ ๆ ได้นะ จำได้ว่าเมื่อตอนปีหนึ่ง ได้มีโอกาสไปเรียนซัมเมอร์ที่ประเทศจีน ประมาณ 3 อาทิตย์ค่ะ ตอนนั้นสนุกมาก ได้ลองท้าทายตัวเอง จะพูดได้ไหม จะฟังออกหรือเปล่า ได้ท้าทายตัวเอง และก็ได้รู้ว่าถ้าไม่ได้มาก็ไม่รู้นะว่าเราก็สามารถสื่อสารได้ ทีนี้เลยพยายามให้มากขึ้นทั้งฟัง พูด อ่าน เขียน และยังได้เรียนรู้วีถีชีวิตประสบการณ์ของนักศึกษาชาวจีนด้วย รู้สึกว่าระยะเวลาสั้นๆ แค่นี้ ยังได้มากขนาดนี้ หากเราตั้งใจเรียนและมีโอกาสได้ทำงานในสายงานไหนก็ได้ที่ได้ใช้ภาษาที่เราเรียนมา มันคงได้อะไรมหาศาล ได้คุ้มกับค่าเทอมที่ได้เสียไป เพราะภาษาจะติดตัวเราไปจนวันตายค่ะ”
ยิ่งเรียน ยิ่งเห็นความสำคัญ
การเรียนภาษาไม่ว่าจะภาษาใด ผู้เรียนจะต้องทุ่มเท ขยัน และมีวินัย เพราะเราต้องท่องจำ ต้องหัดคัดหัดเขียนคำศัพท์ ขวัญบอกว่าแม้จะมีช่วงที่เรียนแล้วเหนื่อย ท้อ แต่ก็พยายามพาตัวเองให้ผ่านช่วงนั้นๆ มาได้
“ขวัญเป็นบ่อยค่ะ ยิ่งช่วงจะสอบ ช่วงพีค ๆ ที่ต้องท่องจำอะไรมากมาย มันเหนื่อยและอยากวางทุกอย่างลง แต่ก็บ่อยอีกค่ะที่เราก็ผ่านแต่ละช่วงมาได้ ทุกครั้งก็จะได้คำปลอบใจตัวเองว่า ตั้งใจสิ ผ่านมันไปให้ได้ ยิ่งเรียนยิ่งย้ำ ยิ่งทำ ก็ยิ่งได้รู้ว่าเออภาษามันสำคัญนะ เราอยากไปให้ไกลเราก็ต้องทุ่มเท พยายาม ตั้งใจ หากเราขาดการฝึกฝน ขาดการท่องจำ ลืมแน่นอนค่ะ
ขวัญใช้เทคนิคในการท่องจำตอนช่วงปีหนึ่ง โดยอาจารย์ท่านแนะนำมาไม่ว่าจะทำอะไร หากรู้สึกตัวเองว่างให้เอาภาษาจีนขึ้นมาคัด มาเขียน ทำไปแบบไม่ต้องกดดัน มันจะกลายเป็นการท่องจำที่ดีไปในตัว และก็จริงค่ะ เป็นผลพลอยได้มาถึงทุกวันนี้ คิดแบบง่ายๆ คือ ภาษาถ้าเราได้อยู่ได้ใช้มัน เราจะคุ้นชินและเก่งมากขึ้น ยิ่งหากเราได้ไปยังถิ่นเจ้าของภาษาแล้วด้วย มันจะเป็นประสบการณ์ที่ดีเยี่ยมเราจะได้เรียนรู้ตั้งแต่ภาษาไปจนวัฒนธรรมประเพณีวิถีชีวิตกันเลยค่ะ แต่หากเราไม่ได้โอกาสตรงนั้น การได้ฝึกภาษาจากการดูหนัง ฟังเพลง ก็เป็นอีกช่องทางหนึ่งที่ดีเช่นกันค่ะ”
