มหาวิทยาลัยบูรพา ตั้งอยู่ที่ตำบลแสนสุข อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี หรือติดชายหาดบางแสนนั่นเอง ซึ่งได้มีการจัดการเรียนการสอนทั้งในระดับปริญญาตรี โท เอก ในหลากหลายกลุ่มสาขาวิชา เช่น วิทยาศาสตร์สุขภาพ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ เป็นต้น นอกจากมหาลัยบูรพาจะมีเสียงในด้านการจัดการเรียนสอนที่ดีแล้ว อีกเรื่องหนึ่งของที่นี้ ที่จะทำให้เราหลอนกันสุดๆ ก็คือ 9 เรื่องเล่าหลอนๆ ที่จะทำให้คนอ่านขนหัวลุกไปพร้อมๆ กัน
9 เรื่องเล่าหลอนๆ ของเด็ก ม.บูรพา
เรื่องที่ 1 : ตึกภาพพิมพ์ (ปัจจุบันโดนทุบทิ้งไปแล้ว)
ตึกภาพพิมพ์ ซึ่งเมื่อก่อนมีคนโดนฆ่าแล้วถูกนำศพมาทิ้งไว้ที่บ่อข้างๆ ตึก ในตอนนั้นหลายคนนึกว่าเป็นหุ่นของทางคณะศิลปกรรมนำมาใช้โปรโมทละครเวที จนเวลาผ่านไป 2-3 วัน ศพเริ่มเน่า และอืดอยู่ในบ่อน้ำ จึงได้รู้ความจริงกันว่าไม่ใช่หุ่นธรรมดา แต่มันกลับเป็นศพคนตาย
เรื่องที่ 2 : ตึกวิศวกรรมศาสตร์ ชั้น 8
ตอนนั้นตั้งใจจะขึ้นลิฟต์ไปยังชั้น 8 เพื่อสำรวจความน่ากลัวตามที่ร่ำลือกันมาว่า มีอาจารย์เสียชีวิตอยู่ในห้องดรอว์อิ้ง ขณะที่กำลังสำรวจนั้น อยู่ดีๆ ลิฟท์ก็เปิดออกและปิดในทันทีพร้อมกับขึ้นไปที่ชั้น 8 โดยที่ยังไม่มีใครกดลิฟท์ในชั้นใดๆ ทั้งสิ้น ตอนนั้นเพื่อนทุกคนก็ถอยกรู ขนลุก ปรากฏว่าไม่มีใครอยาก ขึ้นไปอีกเลย
เรื่องที่ 3 : ห้องเซรามิก คณะศิลปกรรมศาสตร์
เล่ากันมาจากรุ่นพี่ที่มีสัมผัสที่ 6 คนหนึ่งว่า เห็นผู้หญิงแต่งชุดไทยใส่ชฎารำอยู่ข้างในห้อง ตอนแรกก็คิดว่าเด็กเรียนรำไทยมาฝึกซ้อมที่นี่กันหรือเปล่า พอตอนเช้าเขาไปถามได้คำตอบว่าไม่มี และเป็นประจำที่หน้าห้องนี้ดึกๆ หมาจะหอนกันเกรียวเลย
เรื่องที่ 4 : ตึก 9 คณะนิเทศศาสตร์
ที่ชั้น 6 เคยมีนักศึกษาเจอ…. ในห้องน้ำชั้นนี้ ถ้าจะเข้าห้องน้ำชั้นนี้ตอนเย็นๆ ขอบอกว่าอย่าเลย ถ้าไม่อยากเจอ…. แต่ถ้าอยากเข้าจริงๆ เข้าตอนกลางวันดีกว่า (ชวนเพื่อนไปด้วนะ) ขณะแม่บ้านที่คุมอยู่ชั้น 6 กับอาจารย์ยังพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ” มีจริงๆ ” เพราะไม่มีใครกล้าอยู่ที่ชั้นนี้ถึง 2 ทุ่มเลย
เรื่องที่ 5 : ตึก 7 ชั้น 11 ห้องเรียนของ ป.โท
(ขอไม่บอกห้องนะ)
ที่ห้องนี้เคยเกิดเรื่องขึ้น คือว่า มีแม่บ้านคนหนึ่งลื่นล้มหัวฟาดพื้นตายในห้องนี้ จากประสบการณ์เราเคยทำกิจกรรมที่มอแล้ว ไปเข้าห้องน้ำที่ตึก 7 ชั้น 3 หลังจากที่เข้าเสร็จ ก็กำฃังลงลิฟท์มาชั้น1 ทั้งๆ ที่เห็นอยู่ว่าลิฟท์มันจะลง แต่จู่ๆ ลิฟท์ก็เลื่อนขึ้นไปชั้น 11 เหมือนมีคนกดไว้ไปเปิดอยู่ที่ชั้น 11 ซึ่งแม่บ้านกลับกันหมดแล้วขณะนั้น เวลา 11.13 น. เราดูนาฬิกาอยู่ตลอด ชั้นนั้นปิดไฟมืดหมด ไม่มีใครอยู่สักคนและมืดมากๆ แต่ทว่าไม่มีใครกดลิฟท์ ไม่มีใครรอลิฟท์ แล้วลิฟท์เปิดเองได้อย่างไร? เรากดปิดอยู่สองสามรอบประตูลิฟท์จึงจะปิดให้ ตอนนั้นหลอนมากๆ ลงมาชั้น 1 ได้รีบวิ่งออกจากตึกโดยทันที จำฝังใจเลยงะ
เรื่องที่ 6 : หอพัก 50 ปี นักเรียนแลกเปลี่ยนกระโดดตึก
ที่หอ 50 ปี เทา-ทอง มีนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากประเทศจีนกระโดดตึกลงมาเสียชีวิต เล่ากันว่าเธอกลุ้มใจหลายๆ เรื่อง ก่อนจะโดดก็กินตะปูเข้าไปด้วย หลังจากนั้นมีคนทรงมาเชิญวิญญาณเธอไป แต่เธอไม่ยอมไป ต่อมารุ่นน้องเด็กปี 1 ที่ต้องอยู่หอนี้ ตอนกลางคืนมักจะมีเรื่องหลอนๆ เช่น เห็นประตูเปิด-ปิดเอง หรือบางคืนก็มีเด็กผู้หญิงที่ตายยืนคุยโทรศัพท์อยู่หน้าห้อง หรือในบางวันเด็กผู้หญิงคนนี้ก็โดดขึ้นๆ ลงๆ ตึกอยู่อย่างนั้น ทั้งคืน
แต่ก็ยังมีอีกกระแสถึงข่าว หรือเรื่องเล่าของนักศึกษาสาวชาวจีนคนนี้ จากเพื่อนที่เคยใกล้ชิดว่า เรื่องหอ 50 ไม่มีอะไรน่ากลัวคะ ถ้าฟังเรื่องจริงออกจะน่าเศร้าซะมากกว่า ที่คนประเทศเดียวกันกลับทำกันได้ลงคอ สาเหตุมาจากเพื่อนคนจีนด้วยกันก็ไม่คบ แถมยังล้อเรื่องพ่อแม่ที่ป่วยของเขาอีก เครียดมากเลยตัดสินใจกระโดดตึก ก่อนหน้านี้ก็มีโกนหัว กรีดข้อมือเท่านั้น หลังจากที่ตายก็มีเรื่องความเฮี้ยนของเธอจากเพื่อนรูมเมทชาวจีนด้วยกันว่า ได้ยินเสียงคนร้องไห้… แล้วก็ไม่มีใครอยากอยู่ห้องนั้นอีกเลย หลังจากที่เค้าโดดหอมาก็มีพระจีนมาเชิญวิญญาณออกแต่ไม่ออก จนครั้งที่สองมาเชิญจึงออก แต่ตามที่เค้าว่ากันไว้ฆ่าตัวตายเป็นบาปอันใหญ่หลวงวิญญาณของเธออาจวนเวียนอยู่ในที่นี้ต่อไปก็ได้
เรื่องที่ 7 : หอพักหญิงตรงลานเกือกม้า
หอพักหญิงชวนขนหัวลุกนี้ มีเพื่อนสนิทที่เจอผีเข้าจังๆ ที่ห้อง 516 เตียง 7 เป็นเตียงชั้นบน (เตียง 2 ชั้น) เวลาเกิดเหตุอยู่ในช่วงตะวันใกล้โพล้เพล้แล้ว เพื่อนนอนหลับ แต่ระหว่างที่สะลึมสะลือจะตื่น ก็เห็นผู้หญิงไต่เตียงขึ้นไปหา ผู้หญิงที่เห็นใส่ชุดดำ ไว้ผมยาว กระโดดมาทับตัวเพื่อน ดิ้นไม่ได้เลย ทั้งยังบีบคอ จนต้องท่องนะโมหลายจบ แล้วเขาก็หายไปในที่สุด พอสะดุ้งตื่นมาจริงๆ ไม่เจอใครในห้อง แล้วเตียงนั้นก็ไม่มีใครยอมมานอนอีกเลย
เรื่องที่ 8 : ผีในหอชาย
มีเรื่องเล่ามาเสมอว่า ครั้งแต่รุ่น 1 ถึงรุ่น 45 เล่าว่าหอชายของมหาวิทยาลัยบูรพา เมื่อสิบปีก่อนมีนิสิตชายผูกคอตายเหตุจากความล้มเหลวในการเรียน และความรัก หลังจากนั้นก็จะมีผู้พบเห็นเขาในห้องที่เขาผูกคอตายทุกคืน และอีกหอนิสิตชายประสบอุบัติเหตุ เวลา 4 ทุ่ม แต่ประมาณ 4 ทุ่มครึ่งมีคนพบเขา กำลังนั่งอ่านหนังสือสอบอยู่ และบางคนได้ยินเหมือนมีเสียงคนอาบน้ำอยู่
เรื่องที่ 9 : โรงพยาบาล ม.บูรพา
แค่ขึ้นชื่อว่า โรงพยาบาลก็น่าจะเดาได้ว่ามีเรื่องชวนหัวลุกเพียบ แต่ช่วงที่อยู่ปี 2 มีข่าวว่า มีคนไข้กระโดดตึกตาย ระหว่างที่ต้องไปสำรวจพื้นที่ทำหนังสั้นกับเพื่อนได้คุยกับน้ายาม สักพักก็มีเสียงข่วนแกร็กๆ ในลิฟต์ข้างหน้าเราจนน่าสงสัย และน้ายามต้องรีบไปกดปุ่มเพื่อให้ลิฟต์เปิด ทั้งที่ไม่มีคนออกมา ด้วยความสงสัยเพื่อนก็เอ่ยถามน้ายามว่า “ลิฟต์มันเป็นอ ะไร” น้ายามหันกลับมาตอบว่า “เป็นอย่างนี้บ่อย ไม่มีอะไรหรอก แค่เขาออกมาไม่ได้ มีอยู่ครั้งหนึ่งหลังจากที่ออกเวรแล้ว น้าเก็บไปฝันว่ามีเด็กผู้หญิงมาขอบคุณที่เปิดประตูลิฟต์ให้ แล้วเด็กคนนั้นยังบอกว่า อีป้าคนนั้นมันไม่ยอมให้หนูออกด้วย”
ข้อมูลจาก : http://pak-kad.blogspot.com/ และ http://www.manager.co.th/Campus